Obraz Rembrandta pochodzi z późnego okresu twórczośći artysty i przedstawia scenę z Pisma Świętego, ukazującą powrót syna do rodzinnego domu, i jego prośbę o przebaczenie ze strony swojego ojca za popełnione przewinienia. Na pierwszm planie znajdują się postacie ojca i marnotrawnego syna, które są najbardziej przykuwającym elementem obrazu. Na twarzy starego ojca z łatwością można dopatrzyć się takich uczuć jak wzruszenie i ulga, spowodowanych powrotem dawno wyczekiwanego syna, którego klęcząca postawa świadczy o jego skrusze. Na jego nogach widoczne są rozpadające się chodaki, ukazujące poranione stopy, a brudne ubranie jest w strzępach. Jego lewa bosa stopa symbolizuje szacunek wobec swojego ojca, którego dłonie są symbolicznie różne - jedna jest szeroka, twarda, druga zaś smukła, jakby kobieca. Ojciec jest ubrany ubogo, ale starannie. Wybacza synowi grzechy oplatując go dłońmi. Na drugim planie są słabo widoczne zarysy trzech postaci umieszczonych w półmroku, poza zasięgiem światła. Jeden z nich to starszy brat, który przez ten cały czas był wierny ojcu i został z nim w domu. Bardzo różni się od wszystkich postaci namalowanych na obrazie, ponieważ jest bogato ubrany. Na jego twarzy możemy rozpoznać zdziwienie. Z pewnością zdziwił go fakt, że ojciec wybaczył jego bratu, który przeciez tak bardzo zgrzeszył, roztwonił bogactwo i opuścił dom. Trzy twarze sług przypominające maski legły u podstaw podejrzeń, iż dzieło zostało dokończone przez innego artystę. Symbolika tego dzieła jest wyrazista i w całości nawiązuje do biblijnej przypowieści. Gest jakim ojciec objął młodszego syna, to symbol odpuszczania grzechów, który w pewnym stopniu oddaje wiarę nie tylko w Bożą, ale również w ludzką miłość, miłosierdzie. Obraz mówi nam, że wszystkie popełnione przez nas grzechy Bóg nam wybaczy, trzeba tylko bardzo za nie żałować. Patrząc na to dzieło, od razu możemu się domyśleć sensu przypowieści, a także skłania patrzących do przemysleń nad postępowaniem zarówno swoim, jak i nad postawą ludzi wobec innych osób. Zachęca również do refleksji nad błędami, które popełniliśmy.