Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni – to identyfikowanie warunków środowiska fizycznego i społecznego, które stwarzają okazje do popełniania przestępstw oraz modyfikowanie tych warunków w taki sposób, aby przestępstwa nie występowały. P. J. Brantingham i F. L. Faust Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni to szczególna forma zarządzania, projektowania oraz manipulowania środowiskiem fizycznym, w którym nieustannie popełniane są przestępstwa. T. Bennett i R. Wright Zagrożone przestrzenie W założeniach bezpiecznych przestrzeni do typowych miejsc zagrożonych zaliczamy; • miejsca o ograniczonej widoczności; • miejsca opuszczone /odludne/; • przestrzenie zatłoczone /targowiska, centra handlowe/; • determinujące drogę użytkownika przestrzeni - bez możliwości wyboru trasy i dróg ewakuacji (kładki, przejścia podziemne, ciągi piesze); • miejsca tradycyjnych i atrakcyjnych koncentracji działań przestępczych (centra miast, bazary, dworce); • miejsca o widocznych oznakach zaniku kontroli społecznej i przyzwolenia na łamanie społecznych norm zachowań (wandalizm, graffiti). Cechy środowiska ułatwiające przestępstwa Pytania o cechy środowiska ułatwiające przestępstwa:

• Jaka jest możliwość obserwowania miejsca (przez sprawcę, ofiarę, sąsiadów, funkcjonariuszy Policji) ?
• Jakie są stosowane zabezpieczenia? (alarm, monitoring wizyjny).
• Jakie są drogi dojścia i odejścia sprawcy/ofiary?
• Jaki czas jest potrzebny na dotarcie pomocy do miejsca? Związki przestrzeni i przestępczości Przyczyn tej zależności należałoby upatrywać przede wszystkim w stopnii zurbanizowania przestrzeni publicznej i towarzyszących temu zjawisk. Załamanie przestrzegania norm społecznych, anonimowość, hedonistyczny styl życia, alienacja, egoizm i egocentryzm mieszkańców miast osłabia kontrole społeczną, co z kolei sprzyja powstawaniu zachowań antyspołecznych. Wpływ na to mają również zasady projektowania miast prowadzące do rozkładu więzi międzyludzkich. Mieszkańcom nie zapewnia się możliwości obserwowania ulic i znajdujących się tam ludzi, w szczególności zaś w porze wieczorowo nocnej. Brak naturalnej ochrony prowadzi do rozwoju przestępczości. Związki przestrzeni fizycznej z przestępczością:
• przestrzeń fizyczna kształtuje poczucie bezpieczeństwa lub zagrożenia mieszkańców,
• przestrzeń fizyczna kształtu je poczucie bezpieczeństwa lub zagrożenia sprawcy;
• przestrzeń fizyczna kreuje lub eliminuje u mieszkańców poczucie terytorialności;
• przestrzeń fizyczna może ułatwiać lub utrudniać przestępcy popełnienie przestępstwa;
• przestępczość koncentruje się w określonej przestrzeni (punkty, miejsca, obszary). Istota kształtowanie bezpiecznych przestrzeni Zapobiegania przestępczości poprzez kształtowanie przestrzeni, jako jeder z elementów prewencji sytuacyjnej koncentruje się na tworzeniu barier utrudniających popełnienie przestępstwa. U podstaw tego założenia leży stwierdzenie, iż o przestępczości decyduje liczba okazji przestępczych a u potencjalnego sprawcy ukształtowanie przestrzeni wywołuje określone reakcje. Pewne jej cechy uważa się za czynniki generujące problemy kryminalne Teoria kształtowania bezpiecznych przestrzeni wychodzi z założenia, że skoro przestrzeń może ułatwiać dokonywanie przestępstw oraz zachowań antyspołecznych, równie dobrze jej właściwe ukształtowanie może skutecznie ograniczać ilość zachowań sprzecznych z prawem poprzez eliminację ze środowiska bodźców wzmacniających chęć popełnienia przestępstwa wpływa na ograniczenie przestępczości i antyspołecznych zachowań. Przeciwdziałanie przestępstwu Zapobiegania przestępczości poprzez kształtowanie przestrzeni, jakc jeden z elementów prewencji sytuacyjnej koncentruje się na tworzeniu barier utrudniających popełnienie przestępstwa. U podstaw tego założenia leży stwierdzenie, iż o przestępczości decyduje liczba okazji przestępczych.