W Biblii są ukazane różne postawy ludzi wobec Boga. Przeważa jednak liczba postępowań prawdziwych, dobrych i oddanych Bogu chrześcijan. Najlepszym tego przykładem jest historia Abrahama ze Starego Testamentu. Ów mężczyzna, dzięki wsparciu Boga osiągnął ogromne powodzenie w życiu. Jedyne czego brakowało mu do pełni szczęścia było potomstwo. Dopiero po stu latach wraz z żoną doczekali się syna Izaaka. Jednak Bóg po tych wydarzeniach postanowił wystawić go na próbę. Rozkazał by wziął on syna swego jedynego i udał się z nim do kraju Moria, a tam złożył ofiarę ze swojego jedynego potomka. Posłuszny Bogu Abraham zabrał syna i udał się z nim według rozkazu Pana. Po zawitaniu na miejscu ojciec wybudował ołtarz. Mimo ciekawości syna, ojciec próbował zachować wszystko w tajemnicy, by Izaak nie odczuł zbyt tego wydarzenia. Kiedy Abraham chwycił za nóż ukazał mu się Anioł i powstrzymał od tego czynu. Okazało się, iż była to jedynie próba, podczas której ojciec Abrahama się sprawdził, za co został solidnie nagrodzony. Abraham wówczas ukazał, że dla Boga był w stanie poświęcić życie swojego długo wyczekiwanego syna. Ukazał jak bardzo jest oddany Panu. Kolejnym równie dobrym przykładem jest historia Hioba- sprawiedliwego, prawego i bogatego człowieka. Szatan polecił Bogu sprawdzić czy wiara w Niego zależy wyłącznie od powodzenie w życiu. Bóg pewien jego uczciwości postanawia pozwolić, by szatan odebrał sprawiedliwemu wszelkie dobra. Hiob stracił rodzinę, przyjaciół i majątek, a gdy spełniła się jego wola - Hiob nie odtrącił Boga i przyjął z pokorą nieszczęścia. W Księdze Psalmów Bóg opisywany jest przez ludzi, jako osoba wszechwładna. Czują przed nią strach i jednocześnie podziw. Wiedzą, iż jest uczciwym i dobrotliwym Stwórcą. Bóg jest łaskawy i miłosierny, bezinteresowny i obdarza człowieka wielkim zaufaniem. W przypowieści o synu marnotrawnych została ukazana przesłanka postępowania ludzi w życiu codziennym. Zostali oni porównani do synów, zaś Bóg do ich ojca. Ojciec obdarował majątkiem swojego syna, który postanowił opuścić dom rodzinny i udać się w świat, zaś drugi pozostał przy nim i mu pomagał. Pokrótce syn marnotrawny, który roztrwonił pieniądze powrócił, zaś ojciec przyjął do z wielką radością mimo tego jak wcześniej go potraktował. U syna marnotrawnego uwidoczniła się postawa lekkomyślności i zadufania. Zlekceważył on swego ojca i nie posłuchał jego dobrej rady. Pomimo ostrzeżeń zabrał część majątku i odszedł nieprzygotowany w świat pełen niespodzianek. Jak łatwo można było przewidzieć, w krótkim czasie wszystko stracił. Lecz po tych wydarzeniach zrozumiał swoje błędy i powrócił do ojca.