Portret arystokratek w powieści Bolesława Prusa “Lalka”. Omów temat na podstawie charakterystyki dwóch bohaterek - Eweliny Janockiej oraz Izabeli Łęckiej. Żeby zweryfikować swoje wnioski, odwołaj się do całego utworu. Powieść Bolesława Prusa pt: “Lalka” (1878 - 1879) .Zawiera ona m.in. panoramiczny obraz społeczeństwa polskiego: mieszkańców Warszawy, poszczególnych grup społecznych, a także ugrupowań politycznych. Najdokładniej scharakteryzowana została grupa arystokratów, ponieważ tą warstwę społeczną Prus obarczył odpowiedzialnością za kryzysową sytuację Polski i klęskę głównego bohatera.

Dwie główne arystokratki, o których mowa to Izabela Łęcka i Ewelina Janocka.

Pierwsza z nich, Izabela miała wysokie mniemanie o sobie, czuła się wyższa, była dumna i wyniosła. Ludzi traktowała z pogardą, nie szanowała ich. Wychowana była w luksusach, gardziła pracą, nie znała realnego świata i nie chciała go poznać. Panna Izabela jest typową przedstawicielką arystokratycznego rodu. Ważne było dla niej pochodzenie arystokratyczne, to było kryterium, którym oceniała ludzi. Była chłodna, przyzwyczajona do życia w bogactwie. Przez lata przyzwyczaiła się do luksusów, którymi była otoczona, nic nie robiła, godzinami wpatrywała się w reprodukcję posągu Apollona, podróżowała po Europie.

Łęcka to salonowa lalka, wiedzie pasożytniczy tryb życia, jest niechętna jakiekolwiek pracy. Mężczyźni za nią szaleją, ona chce być adorowana, jest femme fatale. Zimna i nieczuła jak lalka, niezdolna do głębokiego uczucia, miłość traktuje jako zabawę, uczucia są dla niej igraszką.

Druga z nich Ewelina, wartości jakie sobą reprezentuje to: próżność, chciwość, pycha i nieuzasadniona duma. Została nazwana „głupiutką panną", która stwarza pozory i nie jest zdolna do prawdziwej miłości. Pragnienie życia w luksusach posunęły ją do udawania miłości wobec Dalskiego. Jest zepsuta i niemoralna. Ograniczona i próżna nie potrafi odnaleźć właściwych wartości. Jej własna babcia mówi o zszarganym sercu i sprzedanych wdziękach, które w późniejszych latach odbiły się piętnem na jej życiu. Nie potrafiła docenić nawet najszlachetniejszego człowieka. Zmarnowała sobie życie. Doprowadziła do skandalu, będącego skutkiem zdrady i w efekcie rozwodu. Zasławska twierdzi, że i uczucie i serce jeszcze jest w niej uśpione.

Obie te bohaterki pokazane zostały jako tytułowe “lalki”. Niechętne do jakiejkolwiek pracy, prowadziły pasożytniczy tryb życia, wychowane na salonach. Zimne i wyrafinowane, niczym lalki nie były zdolne do jakichkolwiek uczyć wyższych. Miłość to dla nich tylko igraszka. Życie obu bohaterek, ich niemoralność i próżność są też przyczyną klęski Wokulskiego i Starskiego. Bawią się tymi mężczyznami i doprowadzają ich do rozłamu psychicznego.

Według Prusa arystokratki to obiekty szalonej miłości, powód samobójstwa. Ich zachowanie i kultura to tylko pozory i udawanie. Nie zasługuje na miłość, ponieważ nie wie co to jest. Prus przedstawia arystokratki jako marionetki, puste i sztuczne.