Szkoła rycerska, nazywana “Korpusem Kadetów”, powstała w 1765r. z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jej siedziba mieściła się w Warszawie, a dokładnie na Krakowskim Przedmieściu. Przyjmowani do niej byli chłopcy, których edukacja trwała 7 lat. Głównym egzaminatorem kadetów był sam król, natomiast komendantem szkoły był książę Czartoryski. W szkole tej kształcono inżynierów i dowódców wojskowych. Uczono ich wojskowej regularności, musztry, strategii wojskowej oraz uzbrojenia. Ale oprócz tego za pomocą podręczników kadeckich wychowankowie uczyli się również geografii, matematyki, fizyki, architektury wojskowej i cywilnej, poetyki i retoryki łacińskiej, historii i literatury. Najbardziej znanymi absolwentami tej szkoły byli : Tadeusz Kościuszko, Karol Kniaziewicz, Józef Sowiński oraz Julian Ursyn Niemcewicz. Absolwenci warszawskiego Korpusu Kadetów brali udział w uchwaleniu Konstytucji 3 maja, powstaniu kościuszkowskim, czy też w powstaniu listopadowym. Byli bardzo zaangażowani w sprawy ojczyzny. Edukacja w Szkole rycerskiej odpowiadała modelowi wychowania w duchu oświecenia.