“Monitor” jest pierwszym regularnie wydawanym czasopismem w Polsce. Powstało w roku 1765 z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, według planu opracowanego przez Ignacego Krasickiego. W skład redakcji tej gazety wchodzili głównie Franciszek Bohomolec, Ignacy Krasicki oraz Adam Jerzy Czartoryski. Czasopismo to propagowało idee oświecenia i miało charakter dydaktyczny. Potępiało wady społeczne oraz krytykowało epokę saską. Ukazywały się w nim formy publicystyczne takie jak reportaż, esej czy felieton. Na łamach “Monitora” dość ostrej krytyce poddawany był styl życia szlachty sarmackiej. Gazeta propagowała tolerancję religijną i popierała edukację świecką. Oprócz tego czasopismo to było źródłem aktualnych informacji i poglądów. “Zabawy przyjemne i pożyteczne” to kolejne czasopismo wydawane w epoce oświecenia. Miało ono charakter głównie literacki. Jego założycielem i redaktorem był Jan Albertrangi. Po nim głównym redaktorem został Adam Naruszewicz. Gazeta ta miała kształtować gusty literackie. Zgodnie z duchem oświeceniowym “uczyło, bawiąc”. Na łamach tego czasopisma zamieszczane były teksty z literatury antycznej oraz współczesnej. Magazyn ten popierał politykę Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz chwalił go jako wielkiego mecenata. “Gazeta Narodowa i Obca” to czasopismo, które propagowało reformy wprowadzane przez Sejm Czteroletni, miało charakter głównie polityczny. Wydawane w czasie uchwalenia konstytucji, w 1791 roku.