[b]Temat mojej prezentacji to “Różne wizerunki Matki Boskiej w Literaturze i sztuce Średniowiecza.”. [/b] Za pomocą utworów “Bogurodzica” i “Lament Świętokrzyski” postaram się udowodnić że w epoce średniowiecza matka boska została ukazana w różny sposób. Oba utwory skupiają się wokół Matki Boskiej, są bardzo emocjonalne. Ludzie wierząc, że jest Matką Zbawiciela oddawali jej pokłon. Swoją głęboką wiarę i umiłowanie wyrażali w różny sposób. Pieśń “Bogurodzica” - najbardziej znany i najstarszy średniowieczny polski tekst religijny który powstał prawdopodobnie na przełomie XIII i XVI wieku. Utwór ten cieszył się ogromną popularnością nie tylko w kręgu kościelnym. Pieśń ta stała się hymnem rycerstwa polskiego i była przez nie śpiewana między innymi przed bitwą pod Grunwaldem. W “Bogurodzicy” ważne jest wywyższanie Matki Boskiej", która łącząc w sobie pierwiastki ludzkie i boskie może być najlepszym pośrednikiem między ludźmi a Chrystusem. Podniosły charakter utworu podkreśla szczególne względy Maryi u swojego Syna. Fragment “Twego syna, Gaspodzina matko zwolena Maryja! Zyszczy nam, spuści nam” przedstawia Królową nieba i ziemi jako opiekunkę troszczącą się zarówno o ludzi jak i o swojego Syna. Ludzie wierzący doskonale zdawali sobie sprawię z jej wielkości, prosząc w swych modlitwach o przebywanie w raju po śmierci. Drugi utwór “Lament Świętokrzyski” mający także tytuł “Posłuchajcie bracia miła” pochodzi z drugiej połowy XV wieku. Utwór ten, będący rodzajem wypowiedzi lamentacyjnej, został uznany za arcydzieło polskiej liryki średniowiecznej. W dziele tym ukazana jest Matka Boska rozpaczająca nad cierpieniem swojego syna. Maria zwraca się do udręczonego Syna i żali się że nie może ulżyć jego cierpieniom. Pod wpływem ogromnego bólu bez wahana zwraca się z wyrzutem do Archanioła Gabriela, który zwiastował jej kiedyś wielką radość, oto, że jest pełna żałości i smutku. Charakterystyczne w utworze jest że, Maryja jest nie tylko Matką Boga, ale po prostu matką cierpiąca po stracie syna - monolog Maryi ma wymiar ludzki. Widzimy tutaj zrozpaczoną matkę która traci Syna, jest świadkiem jego męczeństwa i śmierci. Utwór ten ma formę lamentacyjną i jest silnie nacechowany emocjami. Wizerunek Matki Boskiej przenikł również do innych dziedzin Sztuki. Znane są między innymi piety, czyli przedstawienie Matki Boskiej z ciałem Jezusa, najsłynniejszą rzeźbą tego typu jest [b]“Pieta”[/b] Michała Anioła. Oprócz piet popularny motów stanowiła Maryja z dzieciątkiem. Słynny obraz tego typu można odnaleźć w klasztorze na “Jasnej Górze” “Najświętrzą Maryja Panna z Dzieciątkiem Jezus na ręku” to najsłynniejszy wizerunek Matki Boskiej polskiego śedniowiecza, którego autorstwo nie jest znane a przypisuje się je św.Łukaszowi Ewangeliście. Wizerunki “Madonny z Dzieciątkiem” stanowią przeciwny biegun sztuki pasyjnej. Tu matka boska jest szczęśliwą matką piastującą swoje dziecko. Uważam że Matka Boża zarówno w literaturze jak i sztuce została ukazana w zróżnicowany sposób. Przedstawiana jest jako osoba boska innym razem posiada cechy zwykłego człowieka.