Opowiadanie o niezawinionym cierpieniu sprawiedliwego Hioba niszczy nasze wyobrażenie o harmonii pomiędzy sprawiedliwością Bożą a ludzką. Hiob mimo wzorowego życia zostaje ciężko doświadczony przez Boga, który wystawia jego wiarę na próbę. Hiob traci majątek, dzieci, zdrowie i zostaje dotknięty cierpieniem. Męka zesłana na niego jest tak wielka, że żali się nad swoim losem, przeklina, wybucha skargami ale nie poczuwa się do winy, za którą miałyby go spotkać takie nieszczęścia. Jest przekonany o swej prawości i prośi Boga, aby uznał on jego niewinność. Przyjaciele Hioba uważają że każde cierpienie jest karą za grzech i radzą mu uznać swoją winę. Hiob szuka tajemnicy cierpienia niezawinionego, ale nie znajduje jej wytłumaczenia gdyż tym, który go doświadcza jest Bóg sprawiedliwy. Tak jak Hioba prawie każdego człowieka spotyka mniejsze lub większe cierpienie. Człowiek który pokona cierpienie staje się silniejszy fizycznie i psychicznie. Umie lepiej wykorzystać dany mu czas, umie cieszyć się z małych sukcesów życiowych. Należy zaznaczyć, iż cierpienie nie zawsze jest karą za grzechy , Bóg także sprawiedliwych doświadcza cierpieniem, jest ono środkiem wychowawczym i przyczynia się do uświęcenia człowieka, który powinien przyjąć je z pokorą i spróbować zrozumieć pouczenie, jakie przez nie Bóg chce mu przekazać. Podsumowując , cierpienia nie można pojąć ani wytłumaczyć, można go przyjąć lub odrzucić. Problem cierpienia jest niezbadany i towarzyszy człowiekowi przez całe życie, a pytanie dlaczego na świecie jest tyle cierpienia wciąż pozostaje bez odpowiedzi .To Bóg , który wszystko stworzył, sam ustanawia prawo i w sporze z ludzmi zawsze ma rację.