PIEŚŃ O ROLANDZIE. Jest to najstarszy i najbardziej znany francuski epos rycerski, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach), w którym występuje motyw walki z niewiernymi. Utwór datowany jest na XI wiek i składa się z 291 pieśni. Opisuje starcie dwóch cywilizacji: chrześcijańskiej i muzułmańskiej, oraz opowiada o zdarzeniach związanych z panowaniem Karola Wielkiego. Najistotniejszą jego częścią jest opis bitwy w wąwozie Roncevaux między rycerzami frankońskimi (którymi dowodził Roland) i Saracenami. Marsyl, król Saragossy proponuje Karolowi Wielkiemu zawarcie pokoju, który w odpowiedzi wysyła do niego Ganelona. Niestety został przez Marsyla przekupiony. Wraca informując, że król zgodził się poddać i przyjąć chrześcijaństwo. Roland stojąc na czele kwiatu frankońskiego rycerstwa, prowadzi tylną straż armii. W tym czasie zostają zaatakowani przez oddział wroga. Pod koniec bitwy została wezwana pomoc za pomocą rogu. Roland dzielnie umiera na wzgórzu, głową w kierunku Hiszpanii. Karol Wielki pomścił śmierć bohatera dopadając armię wroga. Po tym wszystkim rozpoczyna się pogrzeb Rolanda. W osobie Rolanda ukazuje się wzór idealnego rycerza. Pokazuje to w sposób szczególny sposób moment jego śmierci, kiedy to modli się do Boga, wspomina swojego władcę i ukochany kraj.