[b]Igor Fiodorowicz Strawiński[/b] (5/17 czerwca 1882, Oranienbaum, Cesarstwo Rosyjskie - 6 kwietnia 1971, Nowy Jork, Stany Zjednoczone) – rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent. Urodził się w miejscowości Oranienbaum (obecnie Łomonosow), niedaleko St. Petersburga w Rosji. Miał polskie korzenie. Ojciec Strawińskiego, Fiodor, był znanym śpiewakiem operowym i gwiazdą petersburskiego Teatru Maryjskiego – jego nastepcą został Fiodor Szalapin. Śpiewakiem był również brat kompozytora, Gurij. Igor nigdy nie ukończył żadnej uczelni muzycznej, lecz wydział prawa na Uniwersytecie w Petersburgu. Los zetknął go z Rimskim-Korsakowem, który, zauważywszy wielki talent, konsultował jego młodzieńcze utwory. W 1905 roku ożenił się ze swoją przyjaciółką z dzieciństwa i zarazem kuzynką – Katariną Nosenko (zm. 1937), z którą miał czworo dzieci (jego drugą żoną była Wiera de Bosset, primo voto Sudiejkin, była tancerka zespołu Siergieja Diagilewa). Zamieszkał w domu zbudowanym na terenie ziem odziedziczonych przez żonę, w Uściługu na Ukrainie, który po I Wojnie Światowej znalazł się w granicach Rzeczpospolitej Polskiej. W 1910 wyjechał do Europy zachodniej. Często zmieniał miejsce zamieszkania, najczęściej przebywał w Szwajcarii, m.in. w Clarens koło Montreux i w Morges. W tym czasie współpracował z Diagilewem, komponując muzykę dla jego Baletów Rosyjskich, w tym takie słynne dzieła jak – “Ognisty ptak”, “Święto wiosny”, “Pietruszka” i inne. W latach międzywojennych rozpoczął działalność dyrygencką i pianistyczną wykonując napisane dla siebie utwory takie jak “Koncert fortepianowy”, “Capriccio” i “Koncert na dwa fortepiany” (wykonywany wspólnie z synem Sulimą). W 1920 r. wyjechał do Francji, a w 1939 r. do USA, gdzie spędził resztę życia. Często jednak podróżował po całym świecie. Został pochowany na wyspie San Michele w Wenecji.

[b]Ważniejsze utwory:[/b] • Symfonia Es-dur – 1907 • Ognisty ptak – balet 1910 • Pietruszka – balet 1911 • Święto wiosny – balet 1913 • Słowik – opera 1914 • Ragtime na 11 instrumentów – 1918 • Pulcinella – balet 1920 • Symfonia na instrumenty dęte – 1921 • Wesele – balet 1923 • Oktet – 1923 • Oedipus Rex (Król Edyp)– oratorium 1927 • Apollo i Muzy – balet 1928 • Pocałunek wieszczki – balet 1928 • Symfonia psalmów na chór i orkiestrę – 1930 • Gra w karty – balet 1937 • Dumbarton Oaks Concerto – 1938 • Symphony in C – 1940 • Babel – kantata 1944, ostatnia część wielkiej suity Genesis (zob.), której części komponowali również Arnold Schönberg, Aleksander Tansman i Darius Milhaud *Symfonia w 3 częściach – 1946 • Koncert hebanowy (Ebony Concerto) na orkiestrę jazzową – 1946 • Koncert D-dur na orkiestrę smyczkową – 1947 • Orfeusz – balet 1947 • Msza – 1948 • The Rake’s Progress – opera 1951 • Septet – 1953 • Canticum Sacrum – 1956 • Agon – balet 1957 • Threni – 1958 • Movements na fortepian i orkiestrę – 1960 • A Sermon, a Narrative and a Prayer – 1961