„Chłopi” Władysława Stanisława Reymonta to powieść młodopolska obrazująca społeczność chłopską. Na podstawie podanych fragmentów oraz I tomu tej powieści postaram się scharakteryzować Jagnę. Jagna to wiejska piękność. Była jedyną córką wdowy Paczesiowej i siostrą Jędrzycha i Szymka. Była oczkiem w głowie matki. Zupełnie nie dorosła do bycia żoną. Z woli matki zostaje żoną starego Macieja Boryny , który Jagnie zapisuje sześć morg swojego gospodarstwa. Akcja przytoczonych fragmentów ma miejsce w domu Paczesiowej i obrazuje czas tuż przed weselem Jagny z Maciejem Boryną. Na początku tego fragmentu czytamy o awanturze jaką Paczesiowa urządziła Jagnie za schadzki Antkiem, czyli synem przyszłego męża Jagny. Jagna tłumaczy matce, że przy Antku traci nad sobą panowanie, nie postępuje racjonalnie i nie może się od niego opędzić. Jednak w głębi duszy nie żałuje swoich występków, ponieważ kocha Antka. Jako panna młoda powinna być szczęśliwa, powinna czuć tzw. „motyle w brzuchu”, lecz Jagna jest obojętna. Nie cieszą jej przygotowania i strojenie. Na rozpleciny dostała od Macieja Boryny osiem sznurków korali, które zostały mu po jego zmarłej żonie. Jagna, która jako młoda kobieta powinna cieszyć się z takiego prezentu nie reaguje radością po jego otrzymaniu. Dowodem tego jest fakt, że w dniu ślubu korale leżą na dnie skrzyni i Jagnie nie śpieszno by je zakładać. Z wesela nie odczuwa żadnej radości poza tym, że się wytańcuje i nasłucha śpiewania i muzyki. Jedynie to sprawiało jej radość. Gdyby wszystko nie przypominało jej o tym, że dziś ma zostać żona Macieja Boryny w ogóle by o tym nie pamiętała. W myślach Jagny wciąż obecny jest Antek. Tęskniła za czymś, lecz sama do końca nie wiedziała za czym. Jagna zmuszona do ślubu z Boryną przez matkę chce uciec gdziekolwiek, byle daleko stąd. Jagna była przestraszona, pokrzywdzona i rozżalona. Nie raz zdarzało jej się przepłakiwać noce, miała dosyć ciągłych kłótni, była gotowa uciec. Jagna mimo, iż była niewzruszoną uwodzicielką, o której mówiono wiejska famme fatale (kobieta przynosząca mężczyznom porażkę i zgubę) miała duszę , która łatwo było zranić. W przeciwieństwie do jej matki obca jest jej pogoń za bogactwem. To Paczesiowa kusi się na sześć morg Boryny, Jagna pozostaje bierna. W małżeństwie ze starym Boryną nie jest szczęśliwa. Jest nieprzystosowana do życia w gromadzie, nikt jej nie rozumie, wyraźnie wyróżnia się od społeczności co prowadzi do tego, że w końcowym efekcie społeczność ją odrzuca. Jest romantyczką i marzycielką. Jej wyborami kieruje miłość i instynkt biologiczny. Potrzebuje obecności mężczyzny, którego mogłaby kochać. Jest postacią dekadencką. Jest melancholijna, chce czegoś więcej niż to co ma.