Patriotyzm jest to postawa szacunku , umiłowania i oddania własnej ojczyźnie oraz chęć ponoszenia za nią ofiar. Można go przedstawiać na różne sposoby .Każdy człowiek rozumie go inaczej , przeżywa go na swój własny sposób . Dwa odmienne oblicza dostrzeżemy porównując Wielką improwizację Adama Mickiewicza , z utworem Jana Kasprowicza pt.: „Rzadko na moich wargach”.Mickiewicz to pisarz romantyczny , natomiast Jan Kasprowicz to wybitny liryk młodej polski. W Wielkiej improwizacji mamy monolog Konrada który kieruje go do Boga. Jednak Bóg jest milczący. Bohater w tym fragmencie, utożsamia się z ojczyzną . Stanowi z nią jedność jak sam stwierdza . Jest bardzo przejęty tym co się dzieje z jego ukochanym krajem . Widać to w postawie oraz emocjach które okazuje . Odczuwa całe cierpienie swojego ukochanego narodu . Konrad najpierw opisuje swoje życie , uczucia i to jak zachowuje się wobec sytuacji , w której znajduje się ojczyzna . Potem mamy zwrot do Boga . Pojawia się kontrast między postawą bohatera a Boga. Cierpienie i szaleństwo a mądrość Pana . Patrzy on ze spokojem na to co dzieję się na ziemi . Nie ingeruje w losy swoich dzieci . Jednak bohater uważa że to jemu powinna się należeć władza którą ma Bóg . Chciałby chodź trochę mieć tej siły. Nie możność uratowania swoich rodaków od śmierci napawa go ogromnym bólem .Konrad jest przykładem bohatera romantycznego, kocha swój kraj i pragnie walczyć . Mamy tutaj doskonale widoczny ból istnienia . „Rzadko na moich wargach”to ostatni utwór z tomu; „Księgi ubogich”. Jest jedynym z niewielu liryków Kasprowicza o tematyce patriotycznej . Jak sam przyznaje słowo ojczyzna na ustach u niego występuje dość rzadko . Wiersz tłumaczy właśnie taką postawę . W pierwszych strofach zawarł stosunek Polaków do ojczyzny . Pojawia się ostra krytyka ludzi którzy tylko z pozoru są patriotami. Krzyczą o tym najgłośniej tylko osoby które mało dla niej robią . Kolejne strofy tylko przywołują obraz zakłamania. Głośnego manifestowania tylko po to aby zyskać na tym chodź trochę . Podmiot liryczny nie musi wykrzykiwać na cały głos jak kocha swój kraj . On nosi to w sercu, wewnątrz siebie. Podkreśla to jak rzadko występuje ona na jego ustach . Od razu widać różnice w tych dwóch obliczach patriotyzmu . W „Dziadach” patriotyzm jest dla bohatera bardzo ważny , opowiada o nim z przyjęciem . Pragnie poprawić sytuacja która panuje. U Jana Kasprowicza mamy opis pozbawiony uczuć, przejęcia tym. W tym wierszu podmiot liryczny uważa że nie potrzeba wygłaszać jak kocha się swój kraj , wystarczy mieć go w sercu.