Wypracowania
WSPÓŁCZESNE ZAGROŻENIA PODSTAWOWYCH PRAW I WOLNOŚCI CZŁOWIEKA.
Każdemu człowiekowi przysługują prawa, które są niezbywalne (nie można się ich zrzec) i nienaruszalne (istnieją niezależnie od władzy i nie mogą być przez nią regulowane). Państwo ma za zadanie ochronę tych praw. Poszanowanie praw człowieka i godności ludzkiej jest uznawane za podstawę sprawiedliwości i pokoju na świecie. Życie człowieka uwarunkowane jest szeregiem czynników o charakterze przyrodniczym i społecznym. Spośród licznych niebezpieczeństw czyhających na człowieka większa ich część stanowi efekt uboczny cywilizacji ludzkiej, a więc jest ściśle związana z aktywnością życiową człowieka, jego moralnością pro lub antyspołecznymi postawami i zachowaniami we wszystkich ważniejszych dziedzinach egzystencji takich jak kultura, polityka, nauka, gospodarka, część zagrożeń natomiast wymyka się jednoznacznemu przypisaniu ich działaniu ludzi.
Charakterystyka porównawcza przedstawiciela świata chrześcijan i pogan w "Quo vadis" Sienkiewicza.
Neron i św. Piotr są jednymi z bohaterów występujących w powieści H. Sienkiewicza pt. “Quo vadis”. Neron jest cesarzem Rzymu - poganinem, natomiast św. Piotr to uczeń Chrystusa - jest przedstawicielem świata chrześcijan. Neron miał rudy, płomienny kolor włosów. Sienkiewicz pisze, że “pod czołem półboga mieściła się twarz małpy, pijaka, komedianta, pełna zmiennych rządz, zalana, mimo młodego wieku, tłuszczem, a jednak chorobliwa i plugawa”. Cesarz był rówierz krótkowidzem, o czym świadczył zielony szmaragd, przez który spoglądał, gdy chciał się czemuś lepiej przyjrzeć.
Polityka społeczna w UE.
Polityka społeczna Unii Europejskiej – polityka, której głównym celem jest wyrównywanie i polepszanie warunków życia i pracy obywateli Unii Europejskiej. U podłoża polityki społecznej UE leży założenie, że wszystkie państwa członkowskie stoją na straży dobra publicznego poprzez zapewnienie swoim obywatelom, bez względu na rasę, płeć czy wyznanie zabezpieczeń społecznych oraz wynagrodzenia za pracę. Po raz pierwszy kwestia ta poruszona została w traktacie ustanawiającym EWWiS. Artykuł 68 Traktatu przewidywał autonomię dla krajów członkowskich w zakresie poziomu płac z jednoczesną harmonizacją ich poziomu.
Geneza transformacji ustrojowej i gospodarczej po 1989 r.
W grudniu 1988 i styczniu 1989 r. obradowało X Plenum KC PZPR. W toku zaciętej polemiki między zwolennikami porozumienia ze stroną solidarnościowo – opozycyjną a konserwatystami partyjnymi, wobec szantażu ustąpienia ze stano¬wisk generała Wojciecha Jaruzelskiego, Czesława Kiszczaka i innych zwolenników rozmów, podjęto uchwałę o przystąpieniu do rozmów z opozycją. Sytuacja gospodarcza osiągnęła dno kryzysu, nastroje społeczne, mimo pewnych oznak apatii, nadal pozostawały napięte. W takiej atmosferze zwolenników zyskiwali radykalni działacze opozycyjni dążący do zdobycia maksymalnych koncesji na drodze wystąpień społecznych - Konfederacja Polski Niepodległej, Solidarność Walcząca i inne.
Akt końcowy KBWE 1975 r.
Idea zwołania Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (KBWE) była nie tylko konsekwencją sytuacji politycznej Europy po drugiej wojnie światowej, ale również próbą budowy ogólnoeuropejskiego systemu bezpieczeństwa. Zrodziła się w latach 60-tych, kiedy stało się jasne, że dla dobra Europy należy nawiązać współpracę pomiędzy państwami należącymi do NATO i Układem Warszawskim. Propozycja zwołania międzynarodowej konferencji bezpieczeństwa i współpracy została zgłoszona przez polskiego ministra spraw zagranicznych Adama Rapackiego 14 grudnia 1964 na XIX sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.
- Terroryzm na Korsyce -
Korsyka mała wyspa położona na Morzu Śród¬ziemnym, sytuacja polityczna jest tam dość skomplikowana, a ludność wyspy podzielona jest w swoim stosunku do Francji. Na wyspie działa kilka ruchów separatystycznych, walczących o niepodległość Korsyki. Najważniejszy z nich to Narodowy Front Wyzwolenia Korsyki (Front de Libération Nationale de la Corse, FNLC) oraz Armata Corsa. Bardziej umiarkowani lokalni przywódcy są zwolennikami poszerzenia autonomii wyspy: większej promocji języka korsykańskiego, większych uprawnień regionalnego samorządu oraz zwolnień od niektórych podatków państwowych.
Bohater tragedii antycznej wobec własnego losu. Scharakteryzuj sytuację Edypa na podstawie omawianego fragmentu i całości dramatu.
Tytułowym bohaterem tragedii antycznej Sofoklesa jest król Edyp. Ciąży nad nim fatum - przeznaczenie, nieunikniona konieczność, los. Edyp pochodzi z rodu Labdakidów i jest synem władcy Koryntu. Poprzez zwrot tragicznych wydarzeń zabija swego ojca i poślubia matkę, tym samym wypełniając tragiczną przepowiednię, od której starał się uciec. Każdy krok nieustannie posuwał go do klęski, nie udało mu się uniknąć tego, co zgotował mu los. Kiedy Edyp dowiaduje się, że to właśnie on jest zabójcą Lajosa - swego ojca i sprowadził zarazę na Teby, targają nim różne uczucia.
Dlaczego Werter popełnił samobójstwo? Wyjaśnij pojęcie werteryzmu w kontekście losów bohatera.
Werter popełnił samobójstwo, ponieważ był nieszczęśliwie zakochany w Lotcie. Sakralizował tę miłość, stała się ona dla niego wartością nadrzędną. Był to człowiek wrażliwy, uczuciowy. Postrzegał świat poprzez pryzmat marzeń i poezji. Potrafił on kochać całym swoim sercem, miłość opanowuje go. Nieodwzajemnienie tej miłości przez Lotę sprawia, że Werter powoli popada w szaleństwo. Czuł, że traci sens życia, jego egzystencja stała się pusta i bezwartościowa. Werte czuje się odrzucony, opuszczony. Cierpi. Popada powoli w obłęd i szaleństwo z miłości.
"Anna Karenina" - recenzja
“Anna Karenina” określana jest mianem powieści psychologicznej. Napisana została w latach: 1873-1877, przez rosyjskiego pisarza - Lwa Tołstoja. Wpisuje się ona w nurt realizmu, obok takich dzieł jak: “Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego, “Dawida Copperfielda” Karola Dickensa, czy “Ojca Goriot” Balzaka. Tołstoj opisuje w swej powieści realia życia wyższych swer swego rodzinnego kraju, w czasach mu współczesnych. Tytułowa bohaterka książki - Anna Arkadiewna, żona Aleksego Aleksandrowicza Karenina (wysoko postawionego urzędnika państwowego) oraz matka kilkuletniego Sierjoży, goszcząc u swego brata - Stiepana Arkadiicza Obłońskiego oraz jego żony - Darii Aleksandrowny, zakochuje się w młodym wojskowym - Aleksym Kiryłłowiczu Wrońskim.
Publiusz Wergiliusz Maro, Eneida
Publiusz Wergiliusz Maro, Eneida, przeł. Tadeusz Karyłowski, oprac. Stanisław Stabryła, wyd. 3 zm., BN II 29, 1980. WSTĘP I. Wergiliusz i jego czasy. Republika rzymska od początku I w. p.n.e. do pryncypatu Augusta. nowy porządek społeczny. ostra walka między popularami a optymatami. reformy Grakchów. reforma wojskowa Mariusza. wojna Mariusza i Sulli. I triumvirat. ustawy agrarne Cezara. wojna domowa Cezara i Pompejusza. zamordowanie Cezara w 44 r. II triumvirat. wojna domowa Antoniusza i Oktawiana.